In dit interview zijn de namen van betrokkenen om discretie gewijzigd. De foto’s zijn wél echt, maar met respect voor hun privacy gemaakt
Sharon is moeder van vier kinderen. Ze omschrijft zichzelf als iemand die haar gezin altijd vooropzet, ook in de moeilijkste tijden. Het toeslagenschandaal drukte zwaar op haar huishouden: armoede, schulden en voortdurend de vraag hoe de dag door te komen. Te midden van die zorgen probeerde ze haar kinderen houvast te geven. Maar met Luciano, haar oudste zoon, werd het steeds ingewikkelder.
“De deurbel ging bijna elke week. Soms om de twee weken. Ik verwachtte ze al: de politie.
Of er kwam een telefoontje: ‘Luciano zit vast, kunt u hem ophalen?’
Mijn antwoord was altijd hetzelfde: absoluut niet. Ik had ook nog kleine kinderen. Het was genoeg.”
Luciano was zestien toen hij in aanraking kwam met politie en justitie. Straatroof, verkeerde keuzes. Zijn moeder herinnert zich die periode als zwaar. “Ik was het zat. Toen iemand van Samen Doen me uitlegde dat er een traject bij EKJ mogelijk was, aarzelde ik niet. Ik dacht: laat dit maar starten.”
Een moeilijke start
De uithuisplaatsing viel haar zwaar. “Hij groeide op tussen steeds weer politie aan de deur. Dat brak ons gezin op. Maar ergens wist ik: dit kan niet langer zo. Ik had nog andere kinderen en er moest rust komen.”
Betrokkenheid en begeleiding
De samenwerking met EKJ omschrijft ze als positief. “Altijd goed contact, ze belden als er iets was, hielden me op de hoogte en betrokken mij erbij. Hij had ook een vaste begeleider, dat gaf houvast.”
In het begin verzette Luciano zich. “Hij dacht: het komt wel weer goed. Maar ik was serieus, dit keer was het genoeg. En eigenlijk zag ik al snel dat hij op zijn plek zat. Hij draaide mee, werd goed begeleid.”
Het gezin had het zelf zwaar door de toeslagenaffaire. Armoede, schulden, schaars eten. “Je gaat dingen doen om te overleven. Dat heeft echt impact gemaakt. En Luciano is een gevoelige jongen, hij kan niet aanzien dat er dingen misgaan.”
De groei van een zoon
Tijdens zijn anderhalf jaar bij EKJ zag ze hem veranderen. “Hij heeft echt een switch gemaakt. Ze hebben hem strak gehouden, maar ook kansen gegeven. Virgil regelde dat hij modellenwerk kon doen. Dat deed hem goed. Hij zat op het ROC, werd begeleid, en nu is hij in de zorg en gaat hij naar school.”
Die periode gaf ook het gezin meer lucht. “Vier kinderen heb ik, en het was zwaar. Maar door EKJ kwam er rust. Zijn broertje had weer ruimte. En Luciano zelf bloeide op.”
Vertrouwen in de toekomst
Aanvankelijk had ze weinig vertrouwen in instanties. “Ik wilde niks horen van politie of jeugdzorg. Maar iemand van Samen Doen heeft me echt gemotiveerd om dit traject een kans te geven. Dat was belangrijk. Jeugdzorg sprak slecht over ons gezin, terwijl ze ons nooit ontmoet hadden. Dat doet pijn. Maar bij EKJ keken ze verder.”
Wanneer ze voelde dat het beter ging? “Toen ik hem zag meedraaien, school oppakken, thuis terugkomen. Hij woont nu weer thuis. Dat gaf vertrouwen.”
Haar boodschap
Ze hoopt dat Luciano zijn rust vasthoudt, zijn school afmaakt, verder groeit. “Hij heeft nog steeds dezelfde vrienden, maar ik hoop dat hij leert om zichzelf te upliften. Rustig doorgaan, stap voor stap.”
Aan andere ouders wil ze meegeven: “Elk kind is anders. Ken je kind, weet hoe je hem moet aanpakken. Heb vertrouwen, maar wees ook kritisch. Ik hield vaak mijn mond niet, maar toen Virgil met mij sprak, besloot ik te luisteren. Dat heeft veel verschil gemaakt.”
Aan rechters en hulpverleners zegt ze: “Zie het kind voor je. Luciano is eigenlijk een lieve, zachte jongen, maar dat zag je niet terug in de dossiers. Ze blijven oude papieren erbij halen en zo creëren ze een negatief beeld. Stel meer vragen, leer ze echt kennen. Anders mis je wie ze werkelijk zijn.”
Terugkijkend naar de periode bij Eigen Kracht Jeugd & Gezin
“Als ik het in één zin moet samenvatten: EXCELLENT. Ik kreeg rust, mijn kind ging de goede kant op, en zijn broertje ook. Bij EKJ zijn kinderen echt veilig. Het zijn geen mensen die alleen voor hun salaris komen. Ze geven echt om de kinderen.”
Ze wordt stil en voegt er nog één ding aan toe:
“Luciano was boos in het begin, maar nu zegt hij zelf dat het de beste keuze was. Hij heeft daar zelfs genoten. En dat, dat zegt genoeg.”
Recente reacties